Каралеўства Гвінед
Каралеўства Гвінед (вал.: Teyrnas Gwynedd) — адно з кельцкіх каралеўстваў сярэдневяковага Уэльса. Традыцыйная тэрыторыя Гвінеда — паўночны захад краіны, паміж рэкамі Дыві і Ды і вакол Снаўдоніі (вал.: Yr Eryri), а таксама востраў Англсі (вал.: Ynys Môn). Кіраўнікі Гвінеда, такія як Майлгун Хір, Грыфід ап Лівелін, Оўайн Гвінед, Лівелін Вялікі і Лівелін Апошні, традыцыйна адыгрывалі вядучую ролю сярод валійскіх кіраўнікоў. Геаграфічныя асаблівасці гэтай аддаленай гарыстай мясцовасці заміналі каралям Англіі эфектыўна весці заваявальную палітыку. У гонар заснавальніка дынастыі каралеўскі дом Гвінеда часта называецца домам Кунеды, а старэйшая галіна, якая бярэ пачатак ад Анараўда ап Родры, называецца лініяй валадароў Аберфрау (хоць іх сталіца далёка не заўсёды размяшчалася менавіта ў Аберфрау).
У пачатку XIII стагоддзя Лівелін Вялікі зрабіў цэнтрам каралеўства вобласць па беразе Ірландскага мора ад Бангара да Конуі: каралеўская рэзідэнцыя размяшчалася ў Гарт-Келін, на беразе праліва Менай. Бангар быў цэнтрам дыяцэзіі, а ў Конуі быў цыстэрцыянскі кляштар, цесна звязаны з кантынентальнымі манастырамі гэтага ордэна. Насупраць Гарт-Келіна, на беразе Англсі, знаходзіўся важны гандлёвы порт Ланвайс.
Гл. таксама
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Каралеўства Гвінед
Катэгорыя·Зніклі ў 1282 годзе
Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
Катэгорыя·Сярэдневяковыя каралеўствы Уэльса
Катэгорыя·Каралеўства Гвінед
Катэгорыя·Дзяржавы кельтаў