У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Цітоў. Канстанцін Герасімавіч Цітоў (21 мая 1898, Гомельская вобласць, Беларусь — 21 жніўня 1970, Ташкент) — педыятр, заслужаны дзеяч навукі і тэхнікі Узбекскай ССР (1955), доктар медыцынскіх навук (1939), прафесар (1941). Заслужаны ўрач Узбекскай ССР (1944)[1].
Пасля заканчэння медыцынскага факультэта Сярэднеазіяцкага ўніверсітэта (1928) працаваў ардынатарам (1928-30), асістэнтам (1930-34), дацэнтам (1934-38) медыцынскага факультэта Сярэднеазіяцкага ўніверсітэта[1].
Загадчык дзіцячай бальніцы пры Ташкенцкім тэкстыльным камбінаце (1938-40), загадчык кафедры дзіцячай клінікі пры лячэбным факультэце Ташкенцкай медыцынскай акадэміі (1940-68), навуковы кіраўнік НДІ гематалогіі і пералівання крыві Міністэрства аховы здароўя УзССР (1968-70)[1].
Памёр і пахаваны ў Ташкенце[1].
Аўтар больш за 65 навуковых прац. Асноўным напрамкам яго навуковай дзейнасці было вывучэнне хвароб крыві і лёгкіх у дзяцей. Вялікае навукова-практычнае значэнне яго даследавання ў галіне фізіялогіі, гісталогіі і паталогіі касцёвамазгавой і ретыкулаэндатэліяльнай сістэмы ў дзяцей. Шматгадовыя даследаванні і іх вынікі абагульнены ў яго манаграфіі «Лейкозы ў дзяцей», якая не страціла сваёй значнасці і ў нашы дні[1].
Падрыхтаваў 1 доктара і 6 кандыдатаў навук[1].
Узнагароджаны ордэнамі «Працоўнага Чырвонага Сцяга» «Знак Пашаны»[1].