Жан-Батыст Гроз (фр.: Jean-Baptiste Greuze; 21 жніўня 1725, Турню, Бургундыя — 21 сакавіка 1805, Парыж) — французскі жывапісец і малявальшчык, акадэмік Каралеўскай акадэміі жывапісу і скульптуры (з 1767; асацыіраваны член з 1755); адзін з найбуйнейшых прадстаўнікоў мастацтва эпохі Асветы.
Жан-Батыст Гроз нарадзіўся ў Турню, гандлёвым мястэчку ў Бургундыі ў 1725 годзе. У раннім узросце праявіў талент да малявання. Яго здольнасці былі заахвочаны ліёнскім мастаком Шарлем Грандонам, які карыстаўся значнай рэпутацыяй. Бацька Гроза быў супраць таго, каб яго сын стаў мастаком, але Грандон пераканаў яго саступіць жаданням Жана-Батыста.
Першапачаткова вучыўся ў Ліёне пад кіраўніцтвам Грандона, потым у парыжскай Акадэміі мастацтваў. Першым яго творам была карціна «Бацька сямейства, які тлумачыць сваім дзецям Біблію».
Стаўшы ў 1769 годзе акадэмікам, задумаў прысвяціць сябе гістарычнаму жывапісу і з гэтай мэтай адправіўся ў Рым. Пасля вяртання ў Парыж выставіў карціну «Поўнач і Каракала», якая не мела ніякага поспеху. Вярнуўшыся да бытавога жанру, Гроз неўзабаве заваяваў сабе адно з першых месцаў.
Падчас французскай рэвалюцыі Гроз жыў адасоблена і не ўмешваўся ў палітыку. Гроз таксама быў масонам і ўваходзіў у найвялікшую масонскую ложу «Дзевяць Сясцёр».
Яго дачка Ганна-Жэнеўева Гроз таксама стала мастачкай. Карціны: «Разбіты збан».