Дыстрыбуты́ўнасць (ад лац.: distributivus — «размеркавальны»), ці размеркавальны закон — уласцівасць узгодненасці двух бінарных аперацый, вызначаных на адным і тым жа мностве.
Кажуць, што дзве бінарныя аперацыі «+» і «×» задавальняюць уласцівасць дыстрыбутыўнасці, калі для любых трох элементаў
x , y , z
{\displaystyle x,y,z,!}
:
( x × y ) + ( x × z ) ;
{\displaystyle x\times (y+z)=(x\times y)+(x\times z);}
( y × x ) + ( z × x ) .
{\displaystyle (y+z)\times x=(y\times x)+(z\times x).}
Калі аперацыя «×» з’яўляецца камутатыўнай, то ўласцівасці дыстрыбутыўнасці злева і справа супадаюць.
Адытыўная і мультыплікатыўныя аперацыі ў кольцах і палях па вызначэнні задавальняюць уласцівасці дыстрыбутыўнасці.
Калі аперацыі складання і перасячэння для аднабаковых ідэалаў некаторага кальца (ці падмодуляў некаторага модуля) задавальняюць уласцівасць дыстрыбутыўнасці, то кажуць аб дыстрыбутыўным кальцы (ці дыстрыбутыўным модулі).