wd wp Пошук: ⬜

Дзікая пятрушка

Дзікая пятрушка[3][4] (Peucedanum) — род шматгадовых травяністых раслін сямейства Парасонавыя (Apiaceae).

Батанічнае апісанне


Peucedanum palustre. Батанічная ілюстрацыя з кнігі К. А. М. Ліндмана «Bilder ur Nordens Flora», 1917—1926

Шматгадовыя травяністыя расліны са складаным, трайчастым або перыстым рассечаным лісцем. Пялёсткі кветак белыя, зелянявыя ці жаўтлявыя, шырока яйцападобныя.

Плады моцна сціснутыя са спінкі, вузка або шырока эліптычныя.

Сінонімы

У сінаніміку роду
ўваходзяць наступныя назвы:

Demavendia Pimenov
Holandrea Reduron et al.
Imperatoria L.
Johreniopsis Pimenov
Leutea Pimenov
Opoidea Lindl.

Верагодныя сінонімы:

Kitagawia Pimenov
Oreoselinum Mill.
Pteroselinum (Rchb.) Rchb.
Thyselium Raf.
Thysselinum Adans.
Xanthoselinum Schur

Магчыма, гэтыя назвы таксама з’яўляюцца сінонімамі:

Cervaria Wolf
Cynorrhiza Eckl. & Zeyh.
Ormosolenia Tausch
Tommasinia Bertol.

Віды

Асноўны артыкул: Віды роду Дзікая пятрушка Шматлікія паўночнаамерыканскія віды, якія адносілі раней да роду Дзікая пятрушка, цяпер уключаюцца ў род Lomatium[5].

Паводле базы даных The Plant List, род уключае 114 відаў[6]. некаторыя з іх:

Зноскі

↑ Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
↑ Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Минск: «Наука и техника», 1967. — С. 95. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Напісанне Дзікая пятрушка ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.6. Мн., 1998, С.114
↑ Паводле кнігі «Флора СССР» (гл. раздзел Літаратура).
↑ Peucedanum (англ.) . The Plant List. Version 1.1. (11 кастрычніка 2013). Праверана 1 кастрычніка 2016.

Літаратура

Сімановіч Л. Г. Дзікая пятрушка // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 2. Гатня — Катынь / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ ім. Петруся Броўкі, 1983. — 522 с. — 10 000 экз. — С. 179.
Флора СССР. В 30-ти томах / Начато при руководстве и под главной редакцией акад. В. Л. Комарова; Редактор тома Б. К. Шишкин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1951. — Т. XVII. — С. 168—203. — 390 с. — 3 500 экз.