Дзмітрый Гаўрылавіч Сухава́раў (30.5 (12.6).1904, вёска Жакаўка, Дрыбінскі раён, Магілёўская вобласць — 4 сакавіка 1983, горад Курган) — удзельнік Вялікай Айчыннай вайны, Герой Савецкага Саюза (1944).
З сялян. Член КПСС з 1930 г. З 1920 г. працаваў вучнем у кравецкай майстэрні, з 1925 г. цясляром, шахцёрам у Данбасе. У Чырвонай Арміі з 1926 года. У 1931 г. скончыў ваенную школу, у 1935 г. курсы ўдасканалення каманднага саставу пры Ваеннай акадэміі Генштаба. Удзельнік паходу Чырвонай Арміі ў Заходнюю Украіну восенню 1939 года. У 1941 годзе скончыў Ваенна-палітычную акадэмію.
У Вялікую Айчынную вайну з 1941 года на Паўночна-Заходнім, Заходнім, Сталінградскім, Варонежскім, Сцяпным, 1-м Украінскім, Далёкаўсходнім франтах, камандзір танкавага палка, брыгады. Вызначыўся ў баях за вызваленне Кіева. 5 лістапада 1943 г. полк Сухаварава прарваў варожую абарону і перарэзаў 5 дарог на Кіеў. У гэтых баях полк знішчыў 23 гарматы, 24 кулямёты, 4 машыны з боепрыпасамі, каля батальёна салдат і афіцэраў праціўніка.
З верасня 1944 года гвардыі падпалкоўнік Сухавараў камандзір 51-й гвардзейскай танкавай брыгады.
Удзельнік вайны з Японіяй 1945 г., разгрому Квантунскай арміі. Да 1957 г. у Савецкай Арміі, да 1965 года на адміністрацыйнай рабоце. Пражываў у Кургане.
Указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 10 студзеня 1944 г. гвардыі падпалкоўніку Д. Г. Сухавараву прысвоена званене Героя Савецкага Саюза з уручэннем ордэна Леніна і медаля «Залатая Зорка»[1].
Таксама ўзнагароджаны двума ордэнамі Кітайскай Народнай Рэспублікі.
У горадзе Курган на доме, у якім жыў Д. Г Сухавараў, устаноўлена мемарыяльная дошка[2].