.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table{width:100%!important;display:table;margin:0 0 -2px;border-collapse:separate;text-align:left}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table th{background-color:#dcebff;text-align:center}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(1){width:27%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table td:nth-child(3){width:20%}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(odd){background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr:nth-child(even){background-color:#eff1f3}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.odd{background-color:#f8f9fa}.mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr.even{background-color:#eff1f3}body.skin-minerva .mw-parser-output .ts-Спартыўная_кар’ера-table.stripped tr{background-color:transparent} Джон Джордж Тэры (англ.: John George Terry; нар. 7 снежня 1980, Лондан) — былы англійскі футбаліст, абаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2003—2012). Вядомы дзякуючы сваім выступам за «Чэлсі». Тройчы прызнаны УЕФА найлепшым абаронцам сезону (2005, 2008, 2009).
Народжаны ў заходнім Лондане, Джон з 14 гадоў гуляў за «Чэлсі». Першапачаткова ён быў нападнікам, але аднойчы з-за адсутнасці ігракоў яму прыйшлося замяніць цэнтральнага абаронцу моладзевай каманды. З тых часоў ён стаў выступаць у ролі абаронцы, хутка набраўшы неабходную фізічную падрыхтоўку.
Кароткі і паспяховы выступ у «Нотынгем Форэст» дадаў майстэрства, і пасля ўрокаў у Марселя Дэсаі і Франка Лебёфа, Джон быў названы іграком года «Чэлсі» ўжо праз два сезоны пасля свайго дэбюту.
Пакінуўшы ўсе праблемы, не звязаныя з футболам, ззаду, Джон выразна сфакусаваўся на гульні і дэбютаваў у складзе зборнай Англіі ў чэрвені 2003 года.
Пасля гэтага ён стаў асноўным абаронцам зборнай, згуляўшы на чэмпіянаце Еўропы ў 2004 годзе і чэмпіянаце свету ў 2006 годзе.
Няўдалым момантам у кар’еры Джона можна назваць яго хваробу падчас прайгранага фіналу Кубка Англіі 2002 года і наступнае выбыванне з стартавага складу. Найбольш яркі момант — гэта тое, што ён стаў капітанам каманды пасля Марселя Дэсаі і прывёў клуб да перамогі ў Прэм’ер-лізе ў тым жа годзе.
Пасля таго, як «Чэлсі» выйграў Кубак Лігі, Джон стаў адным з чатырох капітанаў «Чэлсі», якія прыводзілі клуб да найбуйнейшых перамог у яго гісторыі. Цяжка пераацаніць яго ўклад у выступ на сусветнай арэне ў сезоне 2004/05 гадоў — менавіта восьмы гол Джона Тэры галавой прынёс камандзе перамогу над «Барселонай» у матчы, які стаў адной з самых відовішчных гульняў гэтага сезону.
Асацыяцыя прафесійных футбалістаў прысудзіла Джону Тэры званне іграка года, а трэнер «Чэлсі» Жазэ Маўрынью назваў яго «лепшым цэнтральным абаронцам у свеце». Ацаніў яго і былы трэнер зборнай Англіі Стывен Макларэн, які на час сваёй працы ў зборнай зрабіў Джона капітанам.
Джон быў першым з часоў Рэя Уілкінсана капітанам Англіі, іграком «Чэлсі». Рэй выступаў за «сініх» у 70-х гадах.
Джон правёў за клуб ужо больш за 300 матчаў нягледзячы на траўму спіны, якая выбіла яго з строю ў сезоне 2006/07. Аднак ён вярнуўся ў строй, каб у канцы сезону падняць над галавой Кубак Англіі на новым «Уэмблі» і забіць першы гол на гэтым стадыёне за зборную Англіі.
Пачатак сезону 2007/08 не стаў для Тэры вельмі ўдалым, ён атрымаў дзве траўмы амаль запар.
У сезон 2016/17 страціў месца ў асноўным складзе і па заканчэнні сезону пакінуў «Чэлсі» ў якасці свабоднага агента. У ліпені 2017 года падпісаў аднагадовы кантракт з «Астан Вілай»[3]. У маі 2018 года вырашыў не падаўжаць кантракт з бірмінгемскім клубам і пакінуў яго[4].
У верасні 2018 года прайшоў медагляд для маскоўскага «Спартака», аднак у выніку адмовіўся ад пераходу. У кастрычніку 2018 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры[3].
Тэры ў цяперашні час жыве ў Оскшаце, Сурэй. Ён і яго жонка Тоні Пул Тэры — бацькі двайнятаў — хлопчыка (Джордж Джон) і дзяўчынкі (Сумэ Роза), народжаных 18 мая 2006 года. Тэры святкаваў іх нараджэнне, выйграваючы за Англію супраць Венгрыі, калі ён выканаў імпрэзу «млоснасці».
Пара пажанілася ў Палацы Блэнема 15 чэрвеня 2007 года. Пасля вяселля пара атрымлівала асалоду ад двухтыднёвага мядовага месяца на рымскай яхце Абрамовіча вышэйшай якасці «Пелорус» у Міжземнамор’і.
Яго хобі ўключаюць гольф, плаванне, футбол і сквош.