Джозеф Леанард Голдстайн (англ.: Joseph Leonard Goldstein; 18 красавіка 1940, Кінгстры, Паўднёвая Караліна, ЗША) — амерыканскі генетык, лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіялогіі і медыцыне ў 1985 годзе разам з Майклам С.Браўнам за даследаванні спадчыннай гіперхалестэрэніміі і адкрыццё рэцэптара ліпапратэінаў нізкай шчыльнасці.
Скончыў універсітэт Вашынгтона і Лі ў г.Лексінгтан (штат Вірджынія, 1962). Працаваў у Бостане, Сіэтле, з 1972 года ў паўднёва-заходняй медыцынскай школе Тэхаскага ўніверсітэта.
Аўтар навуковых прац па механізме транспарту ліпідаў і рэгуляцыі халестэрынавага абмену ў арганізме жывёл і чалавека, прафілактыцы і лячэнні атэрасклерозу.
Доктар медыцыны (1966), прафесар медыцыны і генетыкі (1977).
Лаўрэат шматлікіх прэмій, у тым ліку:
Большасць прэмій атрымаў разам з Майклам С.Браўнам.
З 2000 года Гольдстайн з’яўляецца аўтарам серыі эсэ, у якіх разглядае навуку як творчы пошук і даследуе сувязь паміж мастацтвам і навукай. Эсэ публікуюцца ў часопісе Nature Medicine і супадаюць з штогадовай аб’явай узнагароды Альберта Ласкера, дзе Гольдстайн з’яўляецца старшынёй журы.
Джозеф Леанард Голдстайн на Вікісховішчы |