У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Семянчук. Генадзь Мікалаевіч Семянчу́к (6 кастрычніка 1963, Ваўкавыск) — беларускі археолаг, гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1993), дацэнт (1998).
Скончыў Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Я. Купалы (1985), аспірантуру па спецыяльнасці «Археалогія» (пад кіраўніцтвам Г. Штыхава) Інстытута гісторыі НАН Беларусі (1990).
У 1990-91 супрацоўнік Інстытута гісторыі НАН Беларусі. З 1991 у Гродзенскім універсітэце, з 1994 дацэнт кафедры беларускай культуры. У 1998 выкладаў ва Універсітэце імя А. Міцкевіча ў Познані. Звольнены з Гродзенскага ўніверсітэта ў студзені 2015[1].
Асноўныя тэмы даследаванняў: палітычная і сацыяльная гісторыя Беларусі 6—16 ст., археалогія сярэднявечнага перыяду Беларусі, культура Гродзенскага рэгіёна (пераважна горадабудаўніцтва, культавая і свецкая архітэктура).