Гаўсаў пучок (сін. гаўсаўскі пучок) - пучок электрамагнітнага выпраменьвання, у якім размеркаванне электрычнага поля ў папярочным сячэнні добра набліжаецца функцыяй Гаўса. Кагерэнтны светлавы пучок з гаўсаўскім размеркаваннем поля мае фундаментальае значэнне ў тэорыі хвалевых пучкоў. Гэты пучок называецца асноўнай модай у адрозненне ад іншых модаў больш высокага парадку.
Шукаецца рашэнне наступнага хвалевага раўнання, якое апісвае распаўсюджванне пучка ў выглядзе [1] :
u ( x , y , z )
e
i k z
{\displaystyle \Psi =u(x,y,z)e^{ikz}}
, дзе
u ( x , y , z )
{\displaystyle u(x,y,z)}
- павольна змяняльная камплексная функцыя, якая вызначае ўласцівасці лазернага промня, якія адрозніваюць яго ад плоскай хвалі . Прымяненне аператара Δ да функцыі Ψ дае:
(
∂
2
u
∂
x
2
∂
2
u
∂
y
2
∂
2
u
∂
z
2
2 i k
∂ u
∂ z
−
k
2
u
)
e
i k z
{\displaystyle \Delta \Psi =\left({\frac {\partial ^{2}u}{\partial x^{2}}}+{\frac {\partial ^{2}u}{\partial y^{2}}}+{\frac {\partial ^{2}u}{\partial z^{2}}}+2ik{\frac {\partial u}{\partial z}}-k^{2}u\right)e^{ikz}}
. Калі у гэтым выразе пагрэбаваць другой вытворнай ад
u
{\displaystyle u}
па
z
{\displaystyle z}
у параўнанні з першай, на аснове хвалевага раўнання Гельмгольца атрымліваецца раўнанне:
∂
2
u
∂
x
2
∂
2
u
∂
y
2
2 i k
∂ u
∂ z
= 0
{\displaystyle {\frac {\partial ^{2}u}{\partial x^{2}}}+{\frac {\partial ^{2}u}{\partial y^{2}}}+2ik{\frac {\partial u}{\partial z}}=0}
. Атрыманае раўнанне адносіцца да ўраўненняў парабалічнага тыпу, а набліжэнне, у якім яно атрыманае, называецца парабалічным набліжэннем. Лёгка паказаць, што раўнанню будзе задавальняць гаўсаў пучок, амплітуда якога змяняецца ўздоўж папярочнай каардынаты паводле закона Гаўса.
Для гаўсавага пучка можна запісаць выраз:
a exp
[
i
(
p +
k
2 q
r
2
)
]
{\displaystyle u=a\exp {\left[i\left(p+{\frac {k}{2q}}r^{2}\right)\right]}}
, дзе r 2 = х 2 + у 2 . Параметр р - камплексны зрух фазы падчас распаўсюджвання святла ўздоўж восі z, і q - комплексны параметр пучка, які вызначае гаўсавае размеркаванне поля па каардынаце r, дзе r - адлегласць ад восі. Акрамя таго, q вызначае крывізну хвалевага фронту, які з’яўляецца сферычным каля восі z.
Разгледзім уласцівасці гаўсавага пучка з даўжынёй хвалі λ больш падрабязна. Для гэтага выразім камплексны параметр q праз два параметры пучка R і w
1 q
=
1 R
i
λ
π
w
2
,
{\displaystyle {\frac {1}{q}}={\frac {1}{R}}+i{\frac {\lambda }{\pi w^{2}}},}
дзе R - радыус крывізны хвалевага фронту, а w характарызуе змяненне поля E ў папярочнай плоскасці (параметр w называецца шырынёй пучка). Размеркаванне поля ў гэтай плоскасці падпарадкоўваецца закону Гаўса, а w роўнае адлегласці, на якім амплітуда поля памяншаецца ў e разоў у параўнанні з полем на восі.
У некаторай плоскасці, так званай шыйцы каўстычнай паверхні або перацяжцы, гаўсавы пучок сцягваецца да мінімальнай шырыні w0 . У гэтай плоскасці, ад якой мэтазгодна вылічваць адлегласць z, фазавы фронт плоскі, а камплексны параметр пучка становіцца чыста ўяўным:
q
0
=
π
w
0
2
i λ
,
z
R
= i
q
0
,
{\displaystyle q_{0}={\frac {\pi w_{0}^{2}}{i\lambda }},z_{R}=iq_{0},}
дзе zR - рэлееўская даўжыня. Тады шырыня промня на адлегласці z задаецца наступнай формулай:
w
0
1 +
(
λ z
π
w
0
2
)
2
{\displaystyle w(z)=w_{0}{\sqrt {1+\left({\frac {\lambda z}{\pi w_{0}^{2}}}\right)^{2}}}}
Залежнасць радыусу крывізны ад каардынаты:
z
(
1 +
(
π
w
0
2
λ z
)
2
)
{\displaystyle R(z)=z\left(1+\left({\frac {\pi w_{0}^{2}}{\lambda z}}\right)^{2}\right)}
Абгінальная промня w (z) ставіць сабой гіпербалу, асімптота якой нахіленая да восі пад вуглом
λ
π
w
0
{\displaystyle \theta ={\frac {\lambda }{\pi w_{0}}}}
. Гэты вугал роўны вуглу дыфракцыі галоўнай моды ў далёкай зоне.
Поўная вуглавая разбежнасць промня складае
2 θ
{\displaystyle \Theta =2\theta }
Гаўсавы пучкі - толькі адно з магчымых рашэнняў параксіяльнага хвалевага ўраўнення. Для мадэлявання лазерных прамянёў выкарыстоўваюцца камбінацыі розных артаганальных рашэнняў. У агульным выпадку, калі вызначаецца поўны базіс рашэнняў, то любы пучок можна апісаць як суперпазіцыю рашэнняў з базісу.