У гэтага паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сінонім. Сінонімы, адменнікі (у лінгвістыцы) — словы адной часціны мовы, розныя па гучанні і напісанні, але якія маюць аднолькавае або вельмі блізкае лексічнае значэнне.
Прыклады сінонімаў ў беларускай мове: журба — туга, цень — засень.
Служаць для павышэння выразнасці мовы, дазваляюць пазбягаць яе аднастайнасці.
Варта адрозніваць сінонімы і намінальныя вызначэнні — апошнія ўяўляюць поўную тоеснасць.