Вінаграднік — участак зямлі (масіў), на якім вырошчваецца вінаград.
Па ўзросту насаджэнняў адрозніваюць вінаграднік: малады, які ўступае ў плоданашэнне, і той, што плоданасіць.
Прыёмы догляду вінаграднікаў розных узростаў дыферэнцыююцца у залежнасці ад пастаўленых мэтаў. Адрозненне прыродных умоў культуры, сацыяльна-эканамічных фактараў вытворчасці вызначае разнастайнасць тыпаў вінаграднікаў.
Таксама адрозніваюць вінаграднікі:
У асобную катэгорыю вылучаюцца вінаграднікі-матачнікі падвойных і прышчэпавых лоз, школкі, культура вінаграду ў закрытым грунце.
Тып вінаградніка вызначае агратэхніку вінаграду.
Найстарэйшы (з прадуктыўных) вінаграднік у свеце, як сцвярджаецца, размешчаны ў г. Марыбар, Славенія. Там знаходзіцца 400-гадовы вінаград, які расце да гэтага часу, і быў прызнаны самым старым. Ён занесены ў Кнігу рэкордаў Гінеса ў 2004 годзе[1].