Вільготны луг
Вільготны луг, поплаў — луг у паўзабалочанай мясцовасці, якая вялікую частку года знаходзіцца ва ўмовах залішняга ўвільгатнення. Вільготны луг з’яўляецца часткова натуральным(ням.) бел. біятопам, паколькі часта выкарыстоўваецца людзьмі для выпасу жывёл ці скошвання сена. Асноўнымі відамі раслін на вільготных раслін з’яўляюцца метлюжковыя, у тым ліку сітнік, асака і іншыя травяністыя расліны.
Існуюць на шырокіх тэрыторыях Еўропы і Азіі.
Прычыны ўзнікнення
Утвараецца з прычыны дрэннага дрэнажу або праз вялікую колькасць атмасферных ападкаў.
глебы вільготных лугоў у верхніх гарызонтах маюць высокі ўзровень вільготнасці з-за блізкасці грунтавых вод або частых сезонных затапленняў. Узнікаюць таксама ў прыбярэжнай зоне рэк і іншых вадаёмаў.
У адрозненне ад маршаў або балот вільготны луг не мае пастаяннай стаялай вады, за выключэннем кароткага перыяду падчас штогадовай паводкі.
|
Звіняць, пяюць, як струны арфы гожай, |
| Якуб Колас. «Мая зямля»[1] |
Зноскі
Тэмы гэтай старонкі (2):Катэгорыя·Гідралогія
Катэгорыя·Біятопы