Вілем Эйнтховен (Эйнтхавен[9]) (нідэрл.: Willem Einthoven; 21 мая 1860, Семаранг — 29 верасня 1927) — нідэрландскі фізіёлаг, заснавальнік электракардыяграфіі. Член Дацкай Каралеўскай АН.
У 1885 годзе скончыў Утрэхцкі ўніверсітэт і працаваў прафесарам фізіялогіі ў Лейдэнскім універсітэце. Стварыў прыладу для рэгістрацыі электрычных змен у сэрцы — струнны гальванометр (1903), выкарыстоўваў электракардыяграфію ў дыягнастыччных мэтах (1906), прапанаваў схему 3 адвядзенняў токаў сэрца. Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне (1924).