Вікто́р Вазарэлі́ (фр. Victor Vasarely; 9 красавіка 1906—15 сакавіка 1997), пры нараджэнні Дзьёзё Ва́шархеі (венг. Vásárhelyi Győző) — французскі мастак, графік і скульптар. Сын — мастак Жан-П’ер Івараль.
У 1925 годзе скончыў школу. У 1927 годзе паступіў у мастацкую акадэмію Польдзіні-Волькман у Будапешце. У 1928 годзе вучоба ў атэлье «Мюхелі» ў Будапешце. У канцы 1920-х — вучыўся ў Баўхаўсе ў Шандора Бортніка і Л. Мохай-Надзя. У 1930 годзе ажаніўся і пераехаў у Парыж. У 1930—1940 гадах працаваў у розных французскіх рэкламных агенцтвах малявальшчыкам і графікам. У 1944 годзе пачаў працаваць у жанры жывапісу. У 1947 годзе мастацкі перыяд «Бель-Іль», майстар працаваў з круглымі і эліпсоіднымі формамі. У 1948 годзе пераехаў у Горд (дэпартамент Ваклюз), мастацкі перыяд «Горд-Крышталь»; карціны мастака двухзначныя, майстар шмат працаваў над перспектывай і аб’ёмам прасторы. У 1951 годзе — перыяд «Дэнфер». У 1955 годзе напісаў «Жоўты маніфест» (фактычна, праграма «оп-арта»); кінетычны перыяд творчасці, архітэктанічныя працы, стварыў эскізы для дываноў, удзельнічаў у афармленні ў кінаіндустрыі. У 1961 годзе пераехаў з Аркюля ў Анет-сюр-Марн. У 1969 годзе прысуджана званне прафесара ў Вышэйшай школе прыкладнога мастацтва ў Будапешце. У будапешцкім палацы Зічы працуе музей Віктора Вазарэлі.