У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Анішчык.
Віктар Міхайлавіч Анішчык (нар. 19 сакавіка 1945, г. п. Наваельня, Дзятлаўскі раён, Гродзенская вобласць) — беларускі фізік, доктар фізіка-матэматычных навук (1990), прафесар (1991). Член экспертнага савета ВАК, член вучоных саветаў БДУ, ІФТТ АН Беларусі.
У 1967 годзе скончыў фізічны факультэт БДУ і паступіў у аспірантуру пры кафедры фізікі цвёрдага цела. У 1971 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю. Стажыраваўся ў ЗША (1974) і Англіі (1982).
З 1990 па 2012 гады працаваў на пасадзе загадчыка кафедры фізікі цвёрдага цела, з 1997 па 2018 гады — дэканам фізічнага факультэта БДУ.
З’яўляецца аўтарам больш як 400 публікацый, у тым ліку 7 манаграфій, 5 навучальных дапаможнікаў, 9 вынаходніцтваў. Падрыхтаваў 15 кандыдатаў і 3 доктараў фізіка-матэматычных навук.
За навуковую і грамадскую дзейнасць узнагароджаны знакам «Выдатнік народнай адукацыі», з’яўляецца членам Пятроўскай акадэміі навук і мастацтваў (1994), членам Міжнароднай акадэміі навук Еўразіі (1997), прысвоена званне «Заслужаны дзеяч навукі Рэспублікі Беларусь» (1998), сябра Беларускай інжынернай акадэміі (1999), заслужаны работнік Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (2011). Узнагароджаны прэміямі Нацыянальных акадэмій навук Беларусі, Украіны і Малдовы (2012), прэміяй імя А. Н. Сеўчанкі (2015)[1]. У 2021 годзе ўзнагароджаны медалём Францыска Скарыны[2].