У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Яснапольская. Вера Леанідаўна Яснапольская (руск.: Вера Леонидовна Яснопольская; г. Саратаў, 1916—1996) — расійскі савецкі архітэктар, мастак, графік.
Нарадзілася ў Саратаве ў 1916 годзе ў сям’і акадэміка Леаніда Мікалаевіча Яснапольскага і спявачкі Ганны Мітрафанаўны Піневіч. Яе дзяцінства і юнацтва прайшлі ў Кіеве, дзе бацька чытаў лекцыі ў Кіеўскім камерцыйным інстытуце. Яшчэ з ранняга ўзросту Вера пачала пісаць акварэллю.
У 1931 годзе сям’я пераехала ў Маскву, дзе ў 1933 годзе яна паступіла ў Маскоўскі архітэктурны інстытут. Пасля заканчэння інстытута ў 1940 годзе, працавала ў майстэрні А. В. Шчусева, затым у прафесара М. П. Паруснікава. Удзельнічала ў праектаванні забудовы Мінска, у праекце аднаўлення цэнтра Сталінграда, у праектаванні санаторыя ў Сочы і інш.
У 1950 годзе яна ўбачыла на выстаўцы працы Артура Фанвізіна, майстра старой школы з імрэсіяністычнай манерай пісьма, які ў савецкі час бедаваў. Вера Леанідаўна пазнаёмілася з мастаком і стала яго вучаніцай. Яснапольская была зачаравана стылем Фанвізіна і навучылася ў яго тэхніцы «мокрай акварэлі», складанай тэхніцы, якая не дапускае пераробак і выпраўленняў. Як і Фанвізін, пісала галоўным чынам партрэты і кветкі. Яе акварэлі выстаўляліся ў Новасібірску, Кіеве, Маскве, Вятцы, у Крыме ў Судаку і ў іншых гарадах.
Брала ўдзел у выстаўках Саюза архітэктараў СССР, членам якога была з 1941 года. У 1954 годзе працы экспанаваліся ў Лондане на выстаўцы архітэктурнага малюнка. Працы В. Л. Яснапольскай знаходзяцца ў карціннай галерэі Новасібірска, у Музеі выяўленчага мастацтва Кара-Калпакіі (г. Нукус), Яраслаўскім мастацкім музеі, у прыватных калекцыях.
Памёрла ў 1996 годзе.
Жонка мастака Барыса Смірнова-Русецкага.