Бярды́ш (польск.: berdysz) — старадаўняя халодная зброя ў выглядзе насаджанай на драўлянае дрэўка сякеры з выцягнутым лязом у форме паўмесяца.
Вядомы ў краінах Еўропы ў XV — пачатку XVII стагоддзяў, на Русі ў XVI—XVII стагоддзях. Бярдыш выкарыстоўваўся пешымі воінамі, пераважна стральцамі. Таксама з’яўляўся асноўнай зброяй гараджан, сялян-паўстанцаў, гарадской варты і брамнікаў.