Бялы́нкавіцкі раён — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў БССР у 1924—1927. Цэнтр — вёска Бялынкавічы.
На 1 студзеня 1925 года плошча раёна складала 719 км², на тэрыторыі раёна налічвалася 124 населеныя пункты, насельніцтва раёна складала 23 448 чалавек.
Раён утвораны 17 ліпеня 1924 года ў складзе Калінінскай акругі БССР. 20 жніўня 1924 года падзелены на 10 сельсаветаў: Баронькаўскі (Барэйкаўскі), Батаеўскі, Бялынкавіцкі, Велікаборскі, Гаўрыленскі, Каніцкі, Машаўскі, Мокраўскі (Макранскі), Смолькаўскі, Сялецкі. З 9 чэрвеня 1927 года раён у складзе Магілёўскай акругі. 4 жніўня 1927 года скасаваны, тэрыторыя далучана да Касцюковіцкага раёна.