Базіліка Сан-Ларэнца-Маджорэ (італ.: Basilica di San Lorenzo Maggiore) — міланскі храм, збудаваны ў памяць пра Святога Лаўрэнція не пазней канца IV стагоддзя, мабыць, яшчэ пры Амвросіі Медыяланскім. Верхняя частка з купалам перабудавана ў XVI стагоддзі, але ад першапачатковага храма засталіся агульнае архітэктурнае рашэнне, старажытны баптыстэрый і раманская званіца XII стагоддзя. У капліцы Св. Аквіліна захавалася некалькі познеантычных мазаік. Вакол базілікі ўстаноўлены помнікі Лазару (1728) і Канстанціну Вялікаму, а таксама некалькі старажытнарымскіх калон, якія ацалелі ад тэрм імператара Максіміяна (III стагоддзе)