Ар-дэко
Ар-дэко (фр.: art déco) — уплывовая плынь у выяўленчым і дэкаратыўным мастацтве першай паловы XX стагоддзя, якая ўпершыню з’явілася ў Францыі ў 1920-х гадах, а затым стала папулярна ў 1930—1940-я гады ў міжнародным маштабе.[1] Выявілася ў асноўным у архітэктуры, модзе, жывапісе і перастала быць актуальнай у перыяд пасля Другой сусветнай вайны. Гэта эклектычны стыль, які ўяўляе сабой сінтэз мадэрнізму і неакласіцызму. Стыль ар-дэко таксама мае значны ўплыў такіх мастацкіх кірункаў, як кубізм, канструктывізм і футурызм.
Адметныя рысы — строгая заканамернасць, смелыя геаметрычныя формы, этнічныя геаметрычныя ўзоры, афармленне ў паўтонах, адсутнасць яркіх кветак у афармленні, пры гэтым пярэстыя арнаменты, раскоша, шык, дарагія, сучасныя матэрыялы (слановая костка, кракадзілавая скура, алюміній, рэдкія пароды дрэва, срэбра). У ЗША, Нідэрландах, Францыі і некаторых іншых краінах ар-дэко паступова эвалюцыянаваў у бок функцыяналізму.
Зноскі
- ↑ Русский орфографический словарь Российской академии наук. / В. В. Лопатин. — 2007.
Катэгорыя·Ар-дэко