Неакласіцызм
Неакласіцызм ( грэч.: νέος nèos і грэч.: κλασσικός - новы классіцызм) - тэрмін, дадзены заходнім рухам у дэкаратыўным і выяўленчым мастацтве, літаратуры, тэатра, музыкі і архітэктуры, якія прыцягвалі натхненне з «класічнага» мастацтва і культуры Старажытнай Грэцыі або Старажытнага Рыму. Росквіт неакласічнага рух супала з 18-ым стагоддзем эпохі Асветніцтва, і працягвалася да пачатку 19-га стагоддзя, падчас якога канкуравала з рамантызмам. У архітэктуры, стыль працягвалася на працягу 19-га і 20-га стагоддзяў, і нават у 21 стагоддзі.
Літаратура, спасылкі
 |
Неакласіцызм на Вікісховішчы |
|---|
- Культуралогія: Энцыкл. даведнік / Уклад. Э. Дубянецкі. Мн.: БелЭн, 2003. ISBN 985-11-0277-6
Архітэктурныя стылі
Вікіпедыя:Спасылка на Вікісховішча непасрэдна ў артыкуле
Неакласіцызм