wd wp Пошук: ⬜

Архітэктурны стыль

Архітэктурны стыль — сукупнасць характэрных рыс і прыкмет архітэктуры.

Характэрныя рысы вызначанага часу і месца, якія выяўляюцца ў асаблівасцях функцыянальнага, канструктыўнага і мастацкага бакоў (прызначэнне будынкаў, будаўнічыя матэрыялы і канструкцыі, прыёмы архітэктурнай кампазіцыі), фармуюць архітэктурны стыль.

Развіццё архітэктурных стыляў залежыць ад кліматычных, тэхнічных, рэлігійных і культурных фактараў.

Хоць развіццё архітэктуры напроста залежыць ад часу, не заўсёды стылі змяняюць адзін аднаго паслядоўна, вядома адначасовае суіснаванне стыляў як альтэрнатывы адзін аднаму (напрыклад, барока і класіцызм, мадэрн і эклектыка, функцыяналізм, канструктывізм і ар-дэко)[1].

Архітэктурныя стылі

Падрабязней гл. Гісторыя архітэктуры Гл. таксама Храналогія архітэктурных стыляў Найбольш значныя архітэктурныя стылі:

• Дагістарычная архітэктура
• Антычная архітэктура. VIII ст. да н. э. — V ст. н.э.
• Раманскі стыль. X—XII стст.
• Маўрытанскі стыль
• Готыка. XII—XV стст.
• Адраджэнне. Пач. XV — пач. XVII ст.
• Барока. Кан. XVI стагоддзя — кан. XVIII ст.
• Ракако. Пач. XVIII — кан. XVIII ст.
• Класіцызм, у тым ліку паладыянства, ампір, неагрэк. Сяр. XVIII—XIX стст.
• Эклектыка. 1830-я — 1890-я гг.
• Мадэрн. 1890-я — 1910-я гг.
• Мадэрнізм. Пач. 1900-х — 1980-я гг.
• Канструктывізм. 1920-я — пач. 1930-х гг.
• Постмадэрнізм. З сяр. XX ст.
• Хай-тэк. З кан. 1970-х гг.
• Дэканструктывізм. З кан. 1980-х гг.

Зноскі

1. ↑ Давидич Т.Ф. Стиль как язык архитектуры. — Харьков: Изд-во Гуманитарный центр, 2010. — 336 с. — ISBN 978-966-8324-70-3.

Гл. таксама

• Архітэктура
• Гісторыя архітэктуры
• Тэорыя архітэктуры
• Храналогія архітэктурных стыляў

Тэмы гэтай старонкі (1):
Архітэктурныя стылі