wd wp Пошук: ⬜

Антыёх III Вялікі

Антыёх III Вялікі (241—187 да н.э.): цар сірыйскі (223—187 да н.э.); сын Селеўка II і Лаодыкі.

Прыдомак «Вялікі» атрымаў за паход на ўсход, слядамі Аляксандра Македонскага, у выніку чаго дадаў да сваёй дзяржавы Арменію, Бактрыю, Парфію.

Спроба заваяваць Грэцыю выклікала канфлікт з Рымам, якога Антыёх, відавочна, не здолеў прадбачыць, а ў выніку прывяла да паразы ад Сцыпіёна пад Магнесіяй(руск.) бел. (190 да н.э.) і заключэння Апамейскага мірнага дагавору(англ.) бел. (188 да н.э.) згодна з якім Антыёх мусіў саступіць частку тэрыторыі.

Верагодныя выявы — на манетах рознага часу праўлення; таксама — мармуровая галава, што захоўваецца ў Луўры (была знойдзеная ў Італіі Напалеонам III; з’яўляе Антыёха на вяршыні магутнасці)[6].

Зноскі

1 2 Антиох III Великий // Еврейская энциклопедия — СПб.: 1908. — Т. 2. — С. 775–777.
1 2 Любкер Ф. Antiochus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 98–100.
1 2 Антіохъ // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 2. — С. 373–374.
↑ Никифор (Бажанов) Селевк IV // Иллюстрированная полная популярная библейская энциклопедия в 4-х выпусках. Выпуск III — М.: 1892.
↑ Антиох IV Епифан // Еврейская энциклопедия — СПб.: 1908. — Т. 2. — С. 777–780.
↑ Хафнер Г. Выдающиеся портреты античности : 337 портретов в слове и образе / Пер. с нем. В. А. Сеферьянц. — М.: Прогресс, 1984. — 311 с. (руск.)

Спасылкі

Антыёх III Вялікі(англ.) . — у Smith’s Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology.