У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Рабушка. Антон Пятровіч Рабу́шка[1] (нар. 17 студзеня 1929) — беларускі вучоны, матэматык і фізік-тэарэтык, доктар фізіка-матэматычных навук (1972), прафесар (1974). Заслужаны работнік народнай асветы Беларусі (1991).
Нарадзіўся ў Мінску. Скончыў школу і паступіў на фізіка-матэматычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, які скончыў у 1954 годзе. Працаваў у Беларускім дзяржаўным універсітэце, дзе прайшоў шлях ад асістэнта да дацэнта. З 1970 года працаваў у Беларускім аграрным тэхнічным універсітэце, дзе ў 1972—1998 гадах займаў пасаду загадчыка кафедры матэматыкі[1]. Потым — выкладчык у Беларускім нацыянальным тэхнічным універсітэце.
Аўтар навуковых прац па вывучэнню руху цел і яго ўласцівасцей у агульнай тэорыі адноснасці, шэрагу падручнікаў па вышэйшай матэматыцы. Распрацаваў тэорыю рэлятывісцкага руху цел з уласным вярчэннем, электрычнымі зарадамі і магнітнымі момантамі. Выявіў шэраг новых заканамернасцей і сфармуляваў умовы іх эксперыментальнай праверкі.
Сярод апублікаванага: