Антоній Арцяхоўскі (польск.: Antoni Arciechowski; 18 мая 1675, Мазовія — 28 ліпеня 1709, Вільня[1]) — езуіцкі святар і педагог.
Уступіў у Таварыства Ісуса 8 верасня 1690 г. у Вільні. Пасля выпрабаванняў у навіцыяце авалодваў педагагічным майстэрствам пад кіраўніцтвам прафесара Міхала Карвоўскага ў настаўніцкай семінарыі пры Пінскім езуіцкім калегіуме (1692—1693). Выкладаў у езуіцкіх школах, у тым ліку ў Варшаве (1694—1695). Вывучаў філасофію ў Пінску (1695—1698), а ў Вільні — тэалогію (1699—1703).
Пасля сканчэння курса тэалогіі два гады выкладаў паэтыку і рыторыку свецкім студэнтам у Віленскай акадэміі, а ў 1706—1607 гг. быў прафесарам рыторыкі для семінарыстаў-езуітаў у настаўніцкай семінарыі пры Полацкім езуіцкім калегіуме. У Віленскай акадэміі атрымаў ступень магістра філасофіі і вольных навук (1707), роўную доктарскай ступені, і да сваёй заўчаснай смерці займаў там пасаду прафесара філасофіі. У рукапісе пакінуў лекцыі па логіцы, чытаныя ў Вільні ў 1707—1708 гг.[2]