Амарнскі архіў
Тэль-Эль-Амарнскі архіў — збор перапіскі на гліняных таблічках, галоўным чынам дыпламатычнай, паміж урадам Старажытнага Егіпта і яго прадстаўнікамі ў Ханаане і Амуры ў часы Новага Царства. Перапіска была выяўлена ў Амарне (сучасная назва сталіцы, заснаванай фараонам Эхнатонам у Верхнім Егіпце). Сярод сістэм пісьма пераважае акадскі клінапіс, хоць гэта хутчэй пісьмо старажытнай Месапатаміі, а не Старажытнага Егіпта. Да цяперашняга часу вядомы 382 таблічкі. Даследваў Генрых Цымерн.
Гісторыя адкрыцця
Амарнская перапіска складзена пераважна на акадскай мове, якія служылі ў часы Новага царства мовай міжнародных зносін на Блізкім Усходзе. Архіў быў выяўлены мясцовымі жыхарамі ў 1886 г. Знаходкі былі тайна вынесены і рэалізаваны антыкварам.
Першым археолагам, які распачаў сістэматычнае даследаванне месца выяўлення перапіскі, быў Уільям Фліндэрс Пітры ў 1891—1892 гг. Пад яго кіраўніцтвам быў выяўлены 21 фрагмент перапіскі. Эміль Шасіна, які ўзначальваў Французскі інстытут усходняй археалогіі ў Каіры, знайшоў яшчэ 2 таблічкі ў 1903 г.
Месцазнаходжанне
Матэрыялы амарнскага архіва, выяўленыя мясцовымі жыхарамі, першапачаткова не затрымліваліся ў Егіпце і ішлі на замежны антыкварны рынак. Па гэтай прычыне шмат якія з іх ліку цяпер рассеяны па музеях Каіра, Еўропы і ЗША:
- 202 ці 203 фрагменты — у Берлінскім музеі Пярэдняй Азіі;
- 49 ці 50 — у Каірскім егіпецкім музеі;
- 7 — у Луўры;
- 3 — у ДМВМ імя А. С. Пушкіна;
- 1 — у Інстытуце Усходу ў Чыкага.
Гл. таксама
Тэмы гэтай старонкі (3):Катэгорыя·Творы 2 тысячагоддзі да н.э.
Катэгорыя·Лісты
Катэгорыя·Старажытнаегіпецкія стэлы і надпісы