Аляксе́й Львовіч Хвасце́нка (сцэнічны псеўданім Хвост, руск.: Алексей Львович Хвостенко; 14 лістапада 1940 — 30 лістапада 2004) — расійскі паэт, бард, сцэнарыст, мастак, скульптар, прыметная постаць у ленінградскім андэграўндзе 1960—1970-х гадоў, «дзядуля расійскага года», аўтар такіх вядомых песень, як «Рай» (музыка Франчэска дэ Мілана, выконваў Барыс Грабеншчыкоў), «Арландына».
Нарадзіўся 14 лістапада 1940 года ў Свярдлоўску. Вучыўся ў Ленінградзе ў Вышэйшай школе мастацтваў і ў Тэатральным інстытуце. Сябраваў з Іосіфам Бродскім, разам з ім у 1965 годзе судзіўся за дармаедства і трапіў на паўгады ў псіхіятрычны шпіталь. Быў шырока вядомы ў андэграўндных колах Ленінграда пры поўнай адсутнасці афіцыяльнага прызнання. Ладзіліся кватэрныя канцэрты Хвасценкі, без яго не абыходзілася ніводнае значнае мерапрыемства ў андэграўнднай культуры.
У 1977 годзе Хвасценка эмігрыруе ў Парыж. Там, нарэшце, выдаюцца яго кнігі («Падазрыцель», «Паэма эмігрантаў», «Краіна Дэталія» і іншыя). Майстэрня Хвасценкі ў Парыжы робіцца своеасаблівым клубам, дзе часта адбываюцца канцэрты вядомых музыкантаў і літаратараў. Ён стварае незалежны тэатр «Сімпазіён», для якога сам піша сцэнарыі. З’яўляецца ўдзельнікам асацыяцыі «Performing right Society, Ltd.»
У 1992 годзе Хвасценка разам з пецярбургскім рок-гуртам «АукцЫон» запісвае альбом «Чайнік віна», а ў 1995 годзе — альбом «Жыхар вяршыняў» на вершы Веліміра Хлебнікава. Таксама былі выдадзены яго сольныя запісы — «Вопыт пабочнага творчага працэсу» і «Рэпетыцыі», ён браў удзел у запісах «Міцькоў», супрацоўнічаў з саксафаністам Анатолем Герасімавым.
У студзені 2004 года Хвасценка атрымаў нарэшце расійскае грамадзянства, пасля чаго даў шэраг канцэртаў у Расіі. У лістападзе ў Маскве была наладжана выстаўка яго скульптуры «Кола часу», яшчэ адна выстаўка мелася быць адкрытая 7 снежня. 30 лістапада 2004 года ў 61-м маскоўскім шпіталі Хвасценка памёр ад сардэчнай недастатковасці.