Аляксандр Паўлавіч Підо́плічка[1] (10 верасня 1907 — 1980 ці 1985) — вучоны, батанік, балотазнаўца, брыёлаг, доктар біялагічных навук (1963).
Нарадзіўся сяле Казацкэ (Звэныгародскі павет, Кіеўская губерня, Расійская імперыя, зараз у Звэныгародскім раёне Чаркаскай вобласці Украіны). У 1931 годзе скончыў Кіеўскі інстытут прафесійнай адукацыі. Да 1935 года працаваў ва Украінскім навукова-даследчым інстытуце тарфяной прамысловасці[2]. У 1935—1941, 1944—1945 гг. у Цэнтральным батанічным садзе Акадэміі навук БССР. З 1945 года ў Інстытуце торфу АН БССР — старэйшы навуковы супрацоўнік, загадчык лабараторыі тарфяных і сапрапелевых радовішчаў. Адначасова ў 1947—1950 гг. выкладаў у Беларускім політэхнічным інстытуце.
Аўтар навуковых прац па генезісе тарфяных і азёрных адкладаў. Вывучаў геаграфічныя асаблівасці распаўсюджвання тарфяных балот. Прымаў удзел у складанні Атласа БССР (1958), даведнікаў «Торфяной фонд Белорусской ССР» (1953), «Сапрапелевые месторождения СССР» (1964). Сярод апублікаваных прац:
Член Усесаюзнага батанічнага таварыства з 1952 года.