Аляксандр Міхайлавіч Апякушын (руск.: Алекса́ндр Миха́йлович Опеку́шин; 16 (28).11.1838, Свечкіна, цяпер Яраслаўская вобласць — 4 сакавіка 1923, сяло Рыбніца, цяпер Яраслаўскай вобласці) — рускі скульптар. Сын прыгоннага. Вучыўся ў мастацкай школе таварыства заахвочвання мастакоў і ў скульптурнай майстэрні Д. І. Енсена ў Пецярбургу. Сапраўдны член пецярбургскай АМ (1895). Удзельнічаў у стварэнні (па праектах М. Мікешына) помніка ‘Тысячагоддзе Расіі’ у Ноўгарадзе (адкрыты ў 1862) і Кацярыне II у Пецярбургу (адкрыты ў 1873). Найбольш значныя творы Апякушына — помнік А. С. Пушкіну ў Маскве (бронза, граніт, адкрыты ў 1880). Апякушын стварыў таксама помнікі А. С. Пушкіну ў Пецярбургу (адкрыты ў 1884), К. М. Бэру ў Тарту (адкрыты ў 1886), М. Ю. Лермантаву ў Пяцігорску (адкрыты ў 1889) — усё бронза, граніт.