У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Цімашэнка. Алякса́ндр Віке́нцьевіч Цімашэ́нка (5 снежня 1958, Побалава, Рагачоўскі раён, Гомельская вобласць, цяпер Беларусь) — беларускі біяфізік. Доктар біялагічных навук (1998), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі (2000)[1].
У 1980 годзе скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт, дзе стаў выкладаць. У 1998 годзе абараніў доктарскую дысертацыю. У 1999 годзе перайшоў на працу ў Інстытут фотабіялогіі Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі. Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне навукі і тэхнікі (2000, у сааўтарстве) — за цыкл прац «Біяфізічныя механізмы функцыянальнага водгука клетак». У 2001 годзе пераехаў у Канаду[2].
Вывучыў біялагічную ролю монааксіду азоту, лекцінаў жывёльнага і расліннага паходжання, церазмембраннай перадачы сігналаў у здаровых і пухлінных клетках, малекулярнага ўзаемадзеяння між клеткамі[2].