wd wp Пошук: ⬜

Аляксандр Ільіч Гінцбург

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Гінцбург.

Алякса́ндр Ільі́ч Гі́нцбург (1 сакавіка 1907, Рагачоў, Гомельская вобласць — 10 сакавіка 1972, Масква) — беларускі і савецкі кінарэжысёр і кінааператар.

Біяграфія

Спецыяльную і вышэйшую адукацыю атрымаў у Ленінградзе (Ленінградскі фотакінатэхнікум, 1927 год; вышэйшае тэхнічнае, 1934 год).

З 1927 года працаваў аператарам на Ленфільме. Падчас вайны працаваў на ЦОКС (Ташкент). Затым — Кінастудыя імя М. Горкага (1943 год, тады «Союздетфильм»).

У 1950-х гадах працаваў на студыі «Беларусьфільм». Паставіў па ўласных сцэнарыях фільмы «Аднойчы ноччу» (1962, з Э. Файкоў), «Гіпербалоід інжынера Гарына» (1966, сцэнарый сумесна c І. Маневічам).

Узнагароды і дасягненні

Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1955).
Заслужаны дзеяч мастацтваў РСФСР (1969).
Ордэн «Палярная зорка» (1942, МНР, за аператарскую працу ў фільме «Яго клічуць Сухэ-Батар»).

Фільмаграфія

1929 — Хворыя нервы
1929 — Трэцяя маладосць
1930 — Транспарт агню
1930 — Змова мёртвых
1931 — Сын краіны
1932 — Сустрэчны
1935 — Сяляне
1935 — Жаніцьба Жана Кнукэ
1938 — Камсамольск
1940 — Шэсцьдзесят дзён
1940 — Член урада
1941 — Валерый Чкалаў
1942 — Яго клічуць Сухэ-Батар
1943 — Два байца
1945 — Гэта было ў Данбасе
1949 — У іх ёсць Радзіма
1949 — Канстанцін Заслонаў
1953 — Пяюць жаўрукі
1954 — Хто смяецца апошнім?
1965 — Гіпербалоід інжынера Гарына — рэжысёр і сцэнарыст

Зноскі

1 2 Bibliothèque nationale de France Aleksandr Gintsburg // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
↑ Гинцбург Александр Ильич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.

Літаратура

Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.5: Гальцы — Дагон / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1997. — Т. 5. — 576 с. 10 000 экз. — ISBN 985-11-0090-0 (т. 5)

Спасылкі