У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Груша.
Аляксандр Іванавіч Груша (нар. 15 студзеня 1973, Гродна) — беларускі гісторык, доктар гістарычных навук (2017)[2], дацэнт (2010).
Скончыў гістарычны факультэт Беларускага дзяржаўнага педагагічнага ўніверсітэта імя Максіма Танка (1996). У 2001 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Канцылярыя Вялікага княства Літоўскага 40-х гадоў XV — першай паловы XVI ст.». У 2010 годзе атрымаў вучонае званне дацэнта. З 2017 года — доктар гістарычных навук.
У 1996 годзе працаваў вядучым палеографам Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі. У 1996—1999 гадах быў аспірантам Інстытута гісторыі НАН Беларусі, у 1999—2004 гадах працаваў малодшым навуковым супрацоўнікам Інстытута гісторыі НАН Беларусі, у 2004—2005 гадах — старшым навуковым супрацоўнікам аддзела спецыяльных гістарычных навук Інстытута гісторыі НАН Беларусі, у 2005—2006 гадах выконваў абавязкі загадчыка аддзела гісторыі Беларусі XIII—XVIII стст. Інстытута гісторыі НАН Беларусі, у 2006—2014 гадах з’яўляўся загадчыкам аддзела гісторыі Беларусі Сярэдніх вякоў і пачатку Новага часу Інстытута гісторыі НАН Беларусі.
У 2014 годзе прызначаны на пасаду дырэктара Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАН Беларусі. Звольнены з пасады 1 ліпеня 2022 года[3].
Сферы навуковых інтарэсаў — Метрыка Вялікага Княства Літоўскага, органы ўлады Вялікага Княства Літоўскага XV—XVI ст.; фарміраванне пісьмовай культуры ў Вялікім княстве Літоўскім у XIII — першай трэці XVI ст., методыка выдання гістарычных крыніц, публікацыя гістарычных крыніц перыяду Вялікага Княства Літоўскага, палеаграфія, кадыкалогія, кнігазнаўства, гісторыя бібліятэк.
Стаяў каля вытокаў аднаўлення выдання Метрыкі Вялікага Княства Літоўскага ў Беларусі. Адзін з ініцыятараў стварэння навукова-выдавецкай серыі «Помнікі гістарычнай думкі Беларусі». Заснавальнік і адзін з арганізатараў некалькіх цыклаў міжнародных навуковых канферэнцый.
Аўтар больш за 140 навуковых прац.