Альфонса VIII Кастыльскі (ісп.: Alfonso VIII de Castilla) ці Альфонса VIII Высакародны (ісп.: Alfonso VIII el Noble, нар. 11 лістапада 1155, Сорыя — 6 кастрычніка 1214, Гут’ерэ-Муньяс) — кароль Кастыліі з 1158 года, адзіны сын Санча III Кастыльскага і Бланкі Наварскай.
Вялікую частку свайго валадарання правёў у барацьбе з рознымі іспанскімі дзяржавамі. Імкнуўся прыцягнуць на свой бок Англію, Францыю і Германію, але супраць яго склалі саюз усе гаспадары Пірэнейскага паўвострава, і яго выратаваў ад поўнай паразы толькі інтэрдыкт, накладзены Папай на Леон і Партугалію. У канцы валадарання яму атрымалася заключыць саюз з іншымі васпанамі Іспаніі і нанесці мусульманам параза пры Талосе, якая канчаткова зламала іх магутнасць 1212.
Яго кіраванне (больш 56 гадоў) з’яўляецца самым працяглым у гісторыі Кастыліі, а пазней і Іспанскага каралеўства.
У 1176 годзе Альфонса VIII жаніўся на Элеаноры Англійскай, дачцы Генрыха II Плантагенета і Элеаноры Аквітанскай. У іх было 12 дзяцей:
Бургундская дынастыя | ||
Папярэднік Санча III |
Кароль Кастыліі 1158—1214 |
Пераемнік Энрыке I |