Альфвенаўскія хвалі — папярочныя магнітагідрадынамічныя плазменныя хвалі, якія распаўсюджваюцца ўздоўж сілавых ліній магнітнага поля. Выклікаюцца нізкачастотнымі электрамагнітнымі хвалямі ў плазме, якія распаўсюджваюцца ўздоўж пастаяннага магнітнага поля[1]. Пры гэтым плазма таксама прыходзіць у рух за кошт энергіі электрамагнітнага поля, што прыводзіць да шматразовага паніжэння хуткасці распаўсюджвання хвалі. Названы ў гонар шведскага астрафізіка Х. Альфвена, які прадказаў у 1942 годзе іх існаванне. Хуткасць распаўсюджвання такіх хваль даецца формулай[2]:
H
4 π ρ
{\displaystyle v={\frac {H}{\sqrt {4\pi \rho }}}}
Адыгрываюць важную ролю ў іанасферах Зямлі, Сонца і іншых астранамічных аб’ектаў.