wd wp Пошук: ⬜

Алег Мікалаевіч Галтвянскі

Артыкул вымагае праверкі арфаграфіі

Магчымы машынны пераклад, ужыванне ненарматыўнага правапісу або лексікону. Для праверкі ёсць адмысловыя праграмы.

Алег Мікалаевіч Галтвянскi (укр.: Голтвянський Олег Миколайович; нар. 8 верасня 1980, Харкаў) украінскі палітык, пісьменнік, грамадскі і ваенны дзеяч[1][2][3]. Лідар Усеўкраінскага нацыянальнага саюза (2009-2012 г.)[4]. Дзельнік вайны на ўсходзе Украіны, псеўданім «Кесар Люботынскай»[5]. Вядомы сваёй антырасійскай і антысавецкай пазіцыяй[6][7][8][9].

Біяграфія

Нарадзіўся 8 верасня 1980 года у Харкаве. Маладосць правёў у горадзе Люботын за што атрымаў псеўданім «Люботынскай». У 2004 годзе атрымаў дыпломам бакалаўра юрыспрудэнцыі. Удзельнічаў у нацыянальнам руху, арганізоўваў ў Украіне пікеты. Дэпутат Палтаўскай абласной рады з 2005 па 2010 год[10]. У 2009 годзе стварыў і ўзначаліў арганізацыю «Украінскі нацыянальны саюз»[4]. У сакавіку 2012 ён быў арыштаваны за арганізацыю несанкцыянаванага маршу. У красавіку 2012 года супраць Галтвянскага была ўзбуджаная крымінальная справа[11][12]. У 2013 разам з Віталём Крывашэевым быў адным з заснавальнікаў партыі «Украінскі нацыянальны саюз»[13]. Адзін з арганізатараў Еўрамайдана [14][15][16], кіраўнік Самаабароны Пячэрскага раёна Кіева з лістапада 2013 года па люты 2014 года[17]. У красавіку 2014 года добраахвотнікам паехаў ваяваць на Данбас. У 2014-2015 быў камандзірам добраахвотніцкага батальёна «Пячэрск». У 2015 годзе ён быў абраны дэпутатам Люботынскага гарадскога Савета па спісе Усеўкраінскага аб’яднанне патрыётаў — Кроп [18]. Стаў старшынёй Люботынскага гарадскога аддзялення партыі. З таго ж часу узначальвае Цэнтр геапалітычных даследаванняў і сучаснай канфлікталогіі[19]. У 2016 годзе прызваны ў армію, служыў ў Сілах спецыяльных аперацый, прымаў удзел у вайне на ўсходзе Украіны. Звольнены ў запас у 2020 годзе. У сакавіку 2020 года кандыдат на пазачарговых выбарах у Вярхоўную Раду [20][21][22]. Пасля пачатку Уварвання Расіі ва Украіну падпісаў кантракт з Узброенымі сіламі Украіны і прымаў удзел у баявых дзеяннях. Служыць камандзірам контрдыверсійнай групы ў Марской пяхоце[23][24][25].

Бібліяграфія

О. Голтвянский, А. Оглобля, А. Сизов. Вентиляция зданий. Проектирование и определения характеристик систем вентиляции жилых домов (uk, en) // Государственный институт «УкрНИИводоканалпроект» Проект, окончательная редакция. — Киев: Минрегион, 2015.
О. Голтвянский, А. Оглобля, А. Сизов. Вентиляция зданий. Расчетные методы определения расходов воздуха на вентиляцию зданий с учетом инфильтрации (uk, en) // Государственный институт «УкрНИИводоканалпроект» Проект, окончательная редакция. — Киев: Минрегион, 2015.
Голтвянський О.М. Східні традиції державотворення // Становлення Нікейської держави / Омельчук В. В.. — Київ: Видавництво ТОВ «Прометей», 2020. — С. 421-426. — 800 с. — ISBN 978-617-7502-44-8.
Голтвянський О.М. Теорія та практика сучасної юриспруденції // Реформа та політичний процес / Бровін О.В.. — Харків, 2020. — Т. I. — С. 36-38. — 328 с.
Голтвянський О., Кобанець Р. Націреальна спецслужба в українському державотворенні // До питання про особливості розвитку сектору безпеки США в умовах нових глобальних викликів. — Київ: Видавництво ТОВ «Прометей», 2021. — С. 280-286. — 376 с. — ISBN 978-617-7502-02-8.
Голтвянський О. Актуальні проблеми, пріоритетні напрямки та стратегії розвитку України // Українська енергетика. Реалії та перспективи / О.С. Волошкіна. — Київ: ІТТА, 2022. — С. 124-126. — 180 с.
Голтвянський О. М. Розвиток науки в умовах воєнного стану // Енергетика України в умовах війни та післявоєнного стану.. — Київ, 2022. — С. 124-126. — 452 с.
Голтвянський О. М. Літні нукові читання // Культура Нікейської імперії.. — Рівне, 2022. — Т. XCI. — С. 136-144. — 542 с.

Зноскі

Спасылкі