Алег Анатольевіч Макушнікаў (15 ліпеня 1960, Гомель — 3 лістапада 2021[1]) — беларускі археолаг і гісторык. Доктар гістарычных навук, (2012). Даследчык археалогіі і гісторыі перыяду сярэдневякоўя паўднёвага ўсходу Беларусі і сумежных рэгіёнаў.
Скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта па спецыяльнасці гісторыя (1982), аспірантуру Інстытута гісторыі Акадэміі навук БССР (1985). У 1987 годзе абараніў кандыдацкую дысертацыю на тэму «Ніжняе Пасожжа ў другой палове I тысячагоддзя н.э.» (навуковы кіраўнік — кандыдат гістарычных навук, дацэнт Пётр Лысенка).
Малодшы навуковы супрацоўнік, загадчык сектара археалогіі і аддзела Гомельскага абласнога краязнаўчага музея (1982, 1986—1990). Дырэктар Гомельскага абласнога археалагічнага цэнтра (1990—1993), вядучы спецыяліст у Дзяржаўнай гісторыка-культурнай экспедыцыі (1993).
З 1993 года працаваў на кафедры гісторыі славян і спецыяльных гістарычных дысцыплін гістарычнага факультэта ГДУ імя Ф. Скарыны. У 2011 годзе абараніў доктарскую дысертацыю «Сацыяльна-эканамічнае і этнакультурнае развіццё Гомельскага Падняпроўя ў V—XIII стст.». Пастаянны член секцыі археалогіі Гомельскага абласнога аддзялення арганізацыі «Беларускае добраахвотнае таварыства аховы помнікаў гісторыі і культуры», член Гомельскага гарадскога краязнаўчага таварыства.
Аўтар больш за 300 навуковых і навукова-папулярных прац па сярэднявечнай гісторыі і археалогіі Паўднёва-Усходняй Беларусі, праблем узнікнення і пачатковай гісторыі Гомеля, у тым ліку шэрагу манаграфій.
Манаграфіі
Навуковы рэдактар
Навуковыя артыкулы