Авель (іўр.: הבל) — паводле біблейскага падання, малодшы сын Адама і Евы, жывёлавод, якого ад зайздрасці забіў родны брат Каін-земляроб за тое, што бог прыняў дары Авеля, а дары Каіна адхіліў.
У іудаісцкай і хрысціянскай традыцыях выступае як вобраз лагоднай і нявіннай ахвяры чалавечай жорсткасці. У паданні пра забойства Авеля Каінам шэраг даследчыкаў бачаць яскравае адлюстраванне барацьбы земляробчых і жывёлагадоўчых этнічных груп яўрэйскага народа старажытнага часу[4].