Сямнаццаць правінцый — незалежнае аб’яднанне ў Ніжніх краінах у XV і XVI стагоддзях, якія прыблізна пакрываюць тэрыторыі сучасных Нідэрландаў, Бельгіі, Люксембурга, некаторай часткі паўночнай Францыі (Артуа, дэпартамент Нор) і невялікай часткі заходняй Германіі.
Першапачаткова Сямнаццаць правінцый належалі Герцагам Бургундыі з Дынастыі Валуа (Бургундскія Нідэрланды), але пазней Габсбургам спачатку па Іспанскай, а потым па Аўстрыйскай лініі. З 1512 года правінцыі перафармаваліся ў буйную частку Бургундскай акругі Свяшчэннай Рымскай імперыі. У 1549 годзе Карл V выдаў Прагматычную санкцыю, якая вылучыла Сямнаццаць правінцый са складу Свяшчэннай Рымскай імперыі і зрабіла іх спадчыннымі ўладаннямі дому Габсбургаў.
Карта адпавядае наступным правінцыям: