Міхаіл Богуш-Багавіцінавіч, Міхайла Богуш-Багавіціновіч, Міхаіл Богуш (? — лістапад-снежань 1530) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч. Дзяк гаспадарскі (1499—1503), вялікі пісар літоўскі (1504—1530). Адначасова гараднічы троцкі (1506—1507), маршалак гаспадарскі (1510—1530), падскарбі земскі літоўскі (часова ў 1509, 1520—1530). Тым жа часам намеснік пералайскі (1500—1505), жыжморскі (1508—1509), даўгоўскі (1508—1518), камянецкі (1518—1530), дзяржаўца слонімскі (1522—1530).[1]
З валынскага баярскага роду Багавіцінавічаў, сын Богуша Багавіцінавіча[1]. У 1509 годзе браў удзел у польскім паходзе на Малдову.
Таксама зарэкамендаваў сябе як дыпламат[1]. Браў удзел у пасольстве ў Маскву ў 1509 годзе, як пасол быў там у 1517—1518, 1520, 1522, 1526 гадах. Удзельнік Венскага кангрэса 1515 года. У 1518 годзе прадстаўнік ВКЛ у пасольстве Э. Цёлка на германскі рэйхстаг у Аўгсбургу. Прадстаўнік Жыгімонта Старога на Віленскім сойме 1520 года.
У 1513 годзе разам з братамі атрымаў велікакняжацкае пацвярджэнне на маёнткі нададзеныя ix продкам вялікімі князямі Вітаўтам i Казімірам. Пад канец жыцця сканцэнтраваў значныя ўладанні, асноўныя з іх у Троцкім павеце (Прамезі), Слонімскім павеце (Азярніца, дзе пабудаваў замак, Блізна), у Берасцейскім павеце (Славяцічы, Даўгаброды, Сямацічы, Яблычна), на Падляшшы (Арляя, Тапчыкалы, Кашалі, Вярвенкі) на Валыні (Берасцечка, Жукаў, Свінярын) i іншымі.[1]
На Попіс 1528 года ставіў 64 «коней», т.б. валодаў агулам 512 службамі сялян[1]. Сам пан Міхаіл Богуш-Багавіцінавіч быў адным з кіраўнікоў складання гэтага Попісу, апошняй з найбольш значных яго прац у Канцылярыі[2].
У шлюбе з Федзяй, дачкой князя Андрэя Сангушкі, меў дачок Ганну (жонка Станіслава Тэнчынскага(польск.) бел.), Фядору (жонка паслядоўна князя Фрыдэрыка Пронскага, ваяводы кіеўскага, М. Тшэбухоўскага, кашталяна гнезненскага, i Міхала Дзялынскага, падкаморага хэлмскага) і Ульяну, жонку Івана Гарнастая.