Міхаіл Іванавіч Махаеў (1718, Санкт-Пецярбург — 1770, Санкт-Пецярбург) — рускі мастак, майстар малюнка і гравюры, пераважна архітэктурнага пейзажу.
Нарадзіўся ў Санкт-Пецярбургу, у сям’і святара. У 11 гадоў быў аддадзены ў Акадэмію Навук, дзе навучаўся матэматыцы і геаметрыі. У 1731 годзе быў накіраваны ў майстэрню Калмыкова, створаную пры Акадэміі, «каб рабіць тэадаліт», дзе азнаёміўся з асновамі тапаграфіі. У 1736 годзе разам з іншымі вучнямі выконваў заданне па замалёўцы тушшу і акварэллю прадметаў пятроўскай Кунсткамеры для пераносу на гравюрв. Гэтая праца ўзбагаціла веды мастака па прыродазнаўстве, геаграфіі, дала магчымасць убачыць творы мастацтва (у тым ліку, гравюры Аляксея і Івана Зубавых).
Самастойна вывучаў законы пабудовы перспектывы, маляваў з натуры, хадзіў у вячэрнія класы замежных моў (лацінскагайі нямецкай). Пасля ўтварэння гравіравальнай майстэрні пры Акадэміі, наведваў заняткі па малюнку з аголенай натуры пад кіраўніцтвам мастака Грымеля. З 1742 года быў падмайстрам Унферцахта ў ландкартной майстэрні, дзе навучаўся «рэзанню літар і ландкарт».