.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw{display:inline-block}.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst a::first-letter,.mw-parser-output .ts-wikidata-positions-uppercasefirst span.iw::first-letter{text-transform:capitalize}
Дэніэл Томпкінс (англ.: Daniel Tompkins; 21 чэрвеня 1774 — 11 чэрвеня 1825) — амерыканскі палітык, юрыст, кангрэсмен, 4-ы губернатар штата Нью-Ёрк (1807—1817) і 6-ы віцэ-прэзідэнт ЗША (1817—1825).
Томпкінс нарадзіўся ў Скерсдэйле, штат Нью-Ёрк, у сям’і Фокса Медау. У 1795 годзе скончыў Калумбійскі ўніверсітэт у Нью-Ёрку. У 1797 вывучаў права, калі быў прыняты на практыку ў суд. У 1801 годзе быў дэлегатам канстытуцыянальнай канвенцыі штата Нью-Ёрк, а ў 1804 годзе членам асамблеі штата Нью-Ёрк.
У 1816 Томпкінс быў абраны віцэ-прэзідэнтам пры Джэймсе Манро, а ў 1820 ён быў пераабраны. У 1821 годзе быў прэзідэнтам на канстытуцыянальнай канвенцыі Нью-Ёрка. Пасля вайны 1812 года ні дзяржава, ні федэральны ўрад не змаглі пакрыць яму фінансавыя выдаткі.
Дэніэл Томпкінс на Вікісховішчы |