У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Маркоўскі. Дзмітрый Спірыдонавіч Маркоўскі (12 чэрвеня 1912, в. Мачаск, Бярэзінскі раён, Мінская вобласць — 1990) — беларускі гісторык. Кандыдат гістарычных навук (1955), дацэнт. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны.
Скончыў Барысаўскі педагагічны тэхнікум, Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя А. М. Горкага (гістарычны факультэт, 1938), Авіяшкола (1939), Інстытут павышэння кваліфікацыі выкладчыкаў марксізму-ленінізму Кіеўскага дзяржаўнага ўніверсітэта імя Т. Р. Шаўчэнкі (аспірантура, 1955).
Працаваў у сямігадовай школе ў в. Мачаск (1930—1934, дырэктар), Міністэрстве асветы БССР (1938, начальнік упраўлення сярэдніх школ), Доме Чырвонай Арміі (1939—1941, начальнік), Брэсцкім педагагічным вучылішчы (1945—1953, дырэктар), Маладзечанскім настаўніцкім інстытуце (1953—1955, дырэктар), Гродзенскім дзяржаўным універсітэце імя Я. Купалы (з 1955, у 1955—1973 — рэктар).
Навуковыя інтарэсы: палітычная гісторыя; арганізацыя адукацыі.
Ордэны Чырвонага Сцяга, Айчыннай вайны 2-й ступені, Чырвонай Зоркі, «Знак Почета», Працоўнага Чырвонага Сцяга і інш[1][2].
| Папярэднік: Іосіф Мікалаевіч Малюкевіч |
рэктар Гродзенскага ўніверсітэта 1955-1973 |
Пераемнік: Аляксандр Васільевіч Бадакоў |