wd wp Пошук: ⬜

Джарджонэ

Джорджа Барбарэлі да Кастэльфранка, больш вядомы як Джарджонэ (італ.: Giorgio Barbarelli da Castelfranco, Giorgione; 1476/1477, Кастэльфранка-Венета — 1510, Венецыя) — італьянскі мастак, прадстаўнік венецыянскай школы жывапісу; адзін з найвялікшых майстроў Высокага Адраджэння.

Біяграфія

Джарджонэ нарадзіўся ў невялікім мястэчку Кастэльфранка-Венета недалёка ад Венецыі. Ён быў вучнем Джавані Беліні і засвоіў сабе глыбіню і бляск яго цёплага каларыту, нават перасягнуў яго ў гэтых якасцях і першы з усіх італьянскіх жывапісцаў стаў адводзіць у рэлігійных, міфалагічных і гістарычных карцінах важнае месца паэтычна-прыдуманаму, прыгожаму, не чужому натуральнасці пейзажу. Галоўным месцам яго дзейнасці была Венецыя. Ён пісаў тут надпрастольныя абразы, выконваў шматлікія партрэтныя заказы і, па звычаі таго часу, упрыгожваў сваім жывапісам скрыні, куфэркі і фасады дамоў.

Памёр ад чумы.

Зноскі

↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118539469 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
↑ Giorgione // Benezit Dictionary of Artists — 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7 Праверана 9 кастрычніка 2017.
1 2 3 http://www.getty.edu/vow/ULANFullDisplay?find=Giorgione&role=&nation=&prev_page=1&subjectid=500028290
1 2 3 https://rkd.nl/explore/artists/31833
↑ Giorgione // Lord Byron and his Times
↑ Giorgione // (unspecified title)

Літаратура

Смирнова И. А., Джорджоне, М., 1955;
Смирнова И. А., Тициан и венецианский портрет XVI века, М., 1964, с. 27—42;
Лазарев В. Н., Выставка «Джорджоне и джорджонески» в Венеции, «Искусство», 1956, No 1;
Venturi L., Giorgione e il giorgionismo, Mil., 1913;
Zampetti P., Giorgione e i giorgioneschi. Catalogo della mostra, Venezia, 1955;
Baldass L., Heinz G., Giorgione, W. — Münch., 1964.
Encyclopedia of Artists, volume 2, edited by William H.T. Vaughan, ISBN 0-19-521572-9, 2000

Пры напісанні гэтага артыкула выкарыстоўваўся матэрыял з Энцыклапедычнага слоўніка Бракгаўза і Ефрона (1890—1907).