У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Аскерка.
Антоні Аскерка (каля 1670 — пасля 3 лістапада 1734) — вялікалітоўскі дзяржаўны дзеяч.
Мазырскі чашнік з 1697, маршалак з 1713, староста ў 1722—1724, вялікі пісар літоўскі ў 1724—1726, кашталян новагародскі з 1726; пасол на соймы 1712, 1717, 1720, 1733, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1709—10.
Быў прыхільнікам Радзівілаў, варагаваў з Сапегамі.
З-за таго, што згодна са шлюбнай дамовай ахрысціў свайго сына Міхала Стафана паводле кальвінскага абраду, быў засуджаны да пазбаўлення ўрадаў, маёнткаў і жыцця (прысуд адменены пасля пераходу сына ў каталіцтва).
Сын Міхала Аскеркі і Канстанцыі Яленскай, унук Самуэля Аскеркі. Жанаты з Ганнай Грабоўскай, потым з Сафіяй Календай, меў сыноў Гервазыя Людвіка, Рафала Алойзы, Міхала Стэфана, Казіміра Мацея, Марціна Тэадора і Багуслава Леапольда.