У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Абрамовіч. Антон Іванавіч Абрамовіч (каля 1811, Віцебскі павет — пасля 1854) — беларускі кампазітар [1].
Музыцы навучаўся ў бацькі. Пасля 1832 года жыў у Санкт-Пецярбургу. Быў вядомы як піяніст-выканаўца і педагог (склаў школу ігры на фартэпіяна). Абрамовічу належаць першыя спробы стварэння нацыянальна-характэрных твораў, у аснове якіх мелодыі беларускіх народных песень і танцаў. Сярод іх: праграмная 8 частковая паэма «Беларускае вяселле», п’есы «Беларускія мелодыі», «Зачараваная дуда» для фартэпіяна, песні «Дзеванька» і «Гарэліца» на словы Я. Баршчэўскага[1].