wd wp Пошук:
    ⬜

    Sola Scriptura

    Sola Scriptura (лац.: «толькі Пісанне») — адна з найважнейшых тэзаў Рэфармацыі XVI стагоддзя.

    Значэнне

    Тэза характарызуе стаўленне пратэстантаў да Бібліі як адзінай крыніцы веравучэння, адпаведнасцю якой вызначаецца праўдзівасць царкоўнага Падання і сучасных хрысціянскіх складанняў.

    Апроч таго, пастулат Sola Scriptura паказвае на прымат даслоўнага тлумачэння Бібліі («Біблія тлумачыцца даслоўна, калі даслоўнае тлумачэнне мае сэнс, і адсутнічаюць яўныя ўказанні на вобразнасць гаворкі») у процівагу алегарычнаму тлумачэнню, прыхільнікі якога шукаюць у кожным урыўку Пісьма ўтоены сэнс, не злучаны з даслоўным сэнсам тэксту.

    Крыніцы

    Гэтыя сцверджанні заснаваны на кропцы погляду, што Біблія — кніга, натхнёная самім Богам (напісаная аўтарамі-людзьмі па натхненні ад Бога), аўтарытэтнае Слова Бога.

    Новы Запавет, 2-е Петра 1:20-21 :

    ведаючы перш за ўсё тое, што ніякага прароцтва ў Пісанні нельга тлумачыць паводле свайго разумення.

    Бо ніколі прароцтва не бывала агалошана з волі людской, а прамаўлялі яго святыя Божыя людзі, натхнёныя Духам Святым.

    Новы Запавет, 2-і ліст да Цімафея 3:16 :

    Усё Пісанне боганатхнёнае і карыснае для навучання, для выкрыцця, для выпраўлення, для настаўлення ў праведнасці"

    Новы Запавет, Ліст да Калосянаў 2:8 :

    Глядзіце, браты, каб хто не прывабіў вас філасофіяй і пустымі панадамі, па пераказах чалавечых, па стыхіях свету, а не па Хрысце

    У лютэранстве

    У лютэранстве ў якасці веранавучальнага дакумента прынята Кніга Згоды, якая ўтрымвае Формулу Згоды, якая пачынаецца са слоў:

    Верым, вучым і вызнаём, што адзіным і абсалютным правілам і стандартам, паводле якога павінны ацэньвацца ўсе дагматы і ўсе настаўнікі, з'яўляюцца толькі прароцкія і апостальскія Пісьмы Старога і Новага Запаветаў, як сказана ў Пс.(119:105): “Слова Тваё — светач нагам маім і святло сцежцы маёй.”. І як кажа Св.Павел: “Але калі б нават мы, альбо анёл з неба пачаў звеставаць вам не тое, што мы звеставалі вам, хай будзе анафема.” (Гал.1:8). Іншыя ж пісанні старажытных ці сучасных настаўнікаў, кім бы яны ні былі створаны, не павінны расцэньвацца як роўныя Святым Пісанням, але ўсе яны разам узятыя павінны быць падначалены ім і не могуць прымацца інакш ці больш чым сведчанні, якія паказваюць, як і дзе гэта [праўдзівая] прароцкая і апостальская навука захоўвалася пасля апостальскіх часоў

    Лютэранскі аўтар Роберт Пройз з ЛЦМС называе Sola Scriptura адмысловым паролем «для кожнага праўдзівага лютэраніна, будзь ён пастарам ці вернікам»[1].

    Гл. таксама

    Спасылкі

    Крыніцы

    Зноскі

    1. ↑ Пройз Р. Уводзіны ў Формулу Згоды. Мінск, Фонд «Лютэранская спадчына», 2000. — З. 23
    Тэмы гэтай старонкі (5):
    Катэгорыя·Герменеўтыка
    Катэгорыя·Пратэстанцтва
    Катэгорыя·Лютэранская тэалогія
    Катэгорыя·Лацінскія выслоўі
    Катэгорыя·Хрысціянскае багаслоўе