Prionodon — род млекакормячых сямейства Prionodontidae. Родавая назва паходзіць ад грэч.: πρίων — «піла», грэч.: ὀδών — «зубы», таму што мае зубы, якія нагадваюць зуб’і пілы.
Томас Хорсфілд апісаў род Prionodon ў 1822 годзе і размясціў яго ў сям’і Prionodontidae. У 1864 годзе Джон Эдвард Грэй прызначыў падсямейства Prionodontinae, да якога падпарадкаваў роды Prionodon і Poiana. На аснове аналізу ДНК 29 відаў драпежных Prionodon змешчаны ў сямейства Prionodontidae.
Даўжыня галавы і цела: 310—450 мм, даўжыня хваста: 304—420 мм.
Вага P. linsang 600—800 грамаў. У сярэднім P. pardicolor крыху менш P. linsang. У P. linsang асноўны колер вагаецца ад бялёса-шэрага да карычнева-шэрага і становіцца крэмавым на ніжняй частцы цела. Узор складаецца з чатырох або пяці шырокіх, папярочных, чорных або цёмна-карычневых палос на спіне, таксама ёсць па адной вялікай паласе на кожным баку шыі. Бакі цела і лапы з цёмнымі плямамі, хвост паласаты. Некаторыя асобіны P. pardicalor маюць фонавы колер памяранцава-бура-жоўты, у той час як іншыя бледна-карычневы. Чорныя плямы на верхняй частцы цела размешчаны больш-менш у падоўжныя шэрагі, і хвост мае 8-10 цёмных кольцаў. Гэтыя жывёлы вельмі стройныя, грацыёзныя і прыгожыя. Поўсць кароткая, густая і мяккая, вонкава і на дотык падобна на аксаміт. Кіпцюры прыбіраюцца. Чэрап доўгі, нізкі, вузкі, мыска вузкая і падоўжаная. У адрозненне ад многіх віверавых Prionodon, падобна, не мае пахавых залоз. [1]
Жывуць пераважна ў лясах. Вядуць начны лад жыцця і ў цэлым жывуць на дрэвах, але часта спускаюцца на зямлю ў пошуках ежы. P. linsans будуе гняздо з галінак і лісця, у адным выпадку гняздо знаходзілася ў нары ля аснавання пальмы. Гэты від таксама, як кажуць, жыве ў дуплах дрэў. Ежу складаюць дробныя млекакормячыя, птушкі, яйкі і казуркі. Абмежаваныя дадзеныя адносна прайгравання мяркуюць, што P. linsans не мае выразнага сезону размнажэння. Адзін нованароджаны меў вагу 40 грам. У няволі P. linsang жыў 10 гадоў і 8 месяцаў[1].