wd wp Пошук:
    ⬜

    Hypocrisy

    Hypocrisy (бел. Крывадушнасць) — шведскі дэз-метал (1990-1994) і меладэз-метал (з 1994) гурт, сфармаваны ў 1990 годзе Петэрам Тэктгрэнам.

    Гісторыя

    1992-1995

    Першапачаткова адзіным удзельнікам групы быў Петэр, які і запісаў першае дэма Rest in Pain. Пасля да яго далучыліся Masse Broberg і басіст Mikael Hedlund. Другое дэма групы Rest in Pain 92 заўважыў лэйбл Nuclear Blast Records, з якім быў заключаны дагавор на выпуск альбомаў. Неўзабаве, па запрашэнні Тэктгрэна, у групу прыйшлі ударнік Lars Szoke і гітарыст Jonas Osterberg. Такім складам 6 чэрвеня 1992 г. адбыўся першы канцэрт групы.

    Дэбютны поўнафарматны альбом гурта выйшаў у кастрычніку 1992 года на лэйбле Nuclear Blast Records і атрымаў назву Penetralia. Пасля выпуску альбома з групы сышоў гітарыст Ёнас Остэрберг. Наступным рэлізам Hypocrisy стаў EP Pleasure of Molestation. З верасні выходзіць ужо другі паўнавартасны альбом Osculum Obscenum на Nuclear Blast Records. Акрамя іншых на альбом увайшла кавер-версія кампазіцыі гурта Venom пад назвай Black Metal.

    Пасля выхаду Osculum Obscenum з групы сышоў вакаліст Масе Броберг, а сама група адправілася ў турнэ па Еўропе разам з Brutality, у той жа час выпусціўшы EP Inferior Devoties. Пасля турнэ ў канцы лета 1994 года быў выпушчаны трэці поўнафарматны альбом пад назвай The Fourth Dimension. Альбом стаў больш павольным у параўнанні з папярэднімі, выпрабаваўшы ўплыў некаторых іншых стыляў і кірункаў. Акрамя таго, па словах Тэктгрэна, на альбоме атрымалася стварыць атмасферу дэпрэсіі. Па некаторых ацэнак за тры месяцы альбом разышоўся ў колькасці 45 000 асобнікаў. Напярэдадні новага альбома ў 1995 годзе лімітаваным накладам у 3000 асобнікаў выходзіць EP Maximum Abduction, на які, апроч іншых, увайшла кавер-версія кампазіцыі Strange Ways групы Kiss.

    З 1996

    У 1996 годзе выходзіць Abducted, на запіс якога было выдаткавана вялікая колькасць часу і нададзена значная ўвага да дэталяў гучання. На альбоме закраналася тэматыка НЛА, самагубства, дэпрэсіі, смерці і рэлігіі. У падтрымку альбома група наведала ЗША і Мексіку. Увосень 1997 года выходзіць альбом The Final Chapter, які павінен быў стаць апошнім у дыскаграфіі гурта. Альбом выпрабаваў ўплыў мноства жанраў, захаваўшы пры гэтым меладычнасць мінулага альбома. Акрамя таго альбом з’явіўся канцэптуальным ў лірычным напаўненні і падзелены на тры часткі: ён распавядае гісторыю маладога хлопца, над якім праводзілі свае эксперыменты іншапланецяне. Першая частка альбома прысвечана эксперыментам іншапланецян над яго ДНК, другая — ўсведамленню хлопцам учыненых над ім дзеянняў, у трэцяй частцы хлопец пад ціскам прышэльцаў здзяйсняе самагубства.

    У жніўні 1998 года гурт выступае на фэсце Wacken Open Air, а ў лютым 1999 года выдаюць гэта выступленне ў выглядзе канцэртнага альбома VHS Hypocrisy Destroys Wacken. Нарэшце становіцца ясным, што папярэдні альбом быў зусім не апошнім і ў студыі The Abyss ажыццяўляецца запіс будучага альбома, працоўнай назвай якога было Cloned. У красавіку 1999 года група выступае ў ЗША на фестывалі March Metal Meltdown Festival і ў гэты ж час аб’яўляецца афіцыйная назва альбома — Hypocrisy. Альбом выходзіць 25 мая 1999 года. Пасля выхаду альбома рушылі ўслед канцэртныя выступленні, у тым ліку еўрапейскі тур разам з Destruction.

    Ужо ўлетку 2000 года выходзіць новы альбом — Into the Abyss. У 2001 годзе выходзяць DVD Live & Clips, на які ўвайшло відэа з выступу на фестывалі Wacken Open Air раней выходзіла на VHS Hypocrisy Destroys Wacken, а таксама ўсе раннія відэакліпы, і двайны зборнік 10 Years of Chaos and Confusion, які выйшаў у гонар дзесяцігоддзя групы. Адзін CD утрымліваў раннія і рэдкія запісы групы, у тым ліку з першых дэмазапісу, другі дыск ўяўляў сабой зборнік лепшых кампазіцый групы.

    Тэматыка песень

    Лірыка кампазіцый з ранніх альбомаў групы (Osculum Obscenum, Penetralia) насілі антыхрысьціянскі і сатанінскі характар. Хоць сам Петэр Тэктгрэн не хоча называць сябе сатаністам, выкарыстоўваючы пры гэтым слова ненавіснік (даслоўна hateanist) у адносінах да рэлігіі.

    У Hypocrisy ўзору 1990-х многія тэксты песень, а таксама цэлыя альбомы і іх вокладкі (The Final Chapter), былі прысвечаны тэматыцы НЛА, праблеме пазаземных цывілізацый. У большасці сваёй гурт не друкуе тэкстаў у буклетах альбомаў па прычыне іх забароны Маркусам Стайгер з Nuclear Blast з прычыны іх сапсаванасці і непрыстойнасці. Зрэшты, па словах Петэра Тэктгрэна, тэксты не так важныя, як музыка, а іх напісанне часцяком адбываецца ўжо пасля таго, як напісана апошняя песня.

    Для сучасных пласцінак Hypocrisy характэрная брутальная, крывавая тэматыка (да прыкладу, назвы некаторых песень з альбома Virus: «Які ірвецца да новага забойства», «Няхай гаворыць нож», «Зрэзаны, перш чым памерці», «Маніякальны псіхоз», «Прасякнуты крывёю» , «Жыве, каб памерці»).

    " «Я даўно перастаў лічыць, што жыву ў казцы. Наш свет з кожным днём, з кожнай хвілінай становіцца ўсё больш брутальным і жорсткім - і музыка, тэксты песень, нібы губка, ўбіраюць у сябе нянавісць, якая сочыцца з усіх яго пораў. Войны, катастрофы, стыхійныя бедствы, смерць, вар'яцтва - усё гэта дзейнічае на свядомасць, спараджаючы апакаліптычныя карціны. Свет коціцца ў бездань - што тут яшчэ дадаць?.. Я пішу пра тое, што мацней за ўсё кранае уяўленне - ад глабальных катаклізмаў да бытавога вар'яцтва, ад пагрозы сусветнай вайны да звычайных ублюдкаў.»
    - Петэр Тэктгрэн, «НОТ-7″, восень 2005    		 "

    Склад

    Арыгінальны склад

    Былыя ўдзельнікі

    Дыскаграфія

    Дэма

    Поўнафарматныя альбомы

    Міні-альбомы

    Зборнікі

    Спасылкі

    Тэмы гэтай старонкі (4):
    Катэгорыя·Музычныя калектывы паводле алфавіта
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы з пераазначэннем значэння з Вікідадзеных
    Катэгорыя·Вікіпедыя·Артыкулы са спасылкамі на элементы Вікідадзеных без беларускага подпісу
    Катэгорыя·Музычныя калектывы Швецыі