Dianthus uzbekistanicus — від двухдольных раслін роду Гваздзік (Dianthus) сямейства Гвоздичные (Caryophyllaceae). Упершыню апісаны расийскім батанікам Ігарам Аляксандравічам Лінчэўскім у 1953 годзе[3][4].
Эндэмік Узбекістана[5][6], вядомы з паміра-алайских хрыбтоў на тэрыторыі Самаркандскай і Кашкадар’інская абласцей[7].
Сустракаецца сярод камянёў, вапняковых абломкаў, у скальных расколінах[7].
Шматгадовая травяністая расліна да 40 см вышынёй, са шматлікімі сцебламі 20-35 см даўжынёй; сцеблы ў асноўным голыя, знізу шурпатыя[7].
Лісце сінявата-зялёнага адцення, з завостранай верхавінай[7].
Кветкі адзінкавыя, ружовага колеру; аснаванне кветкі густа пакрыта валаскамі.
Плод — каробачка, нясе вялікую колькасць насення[7].
Цвіце ў маі, плоданасіць у чэрвені[7].
Занесена ў Чырвоную кнігу Узбекістана[8]. Від знаходзіцца пад пагрозай знікнення з-за збору кветак і выпасу жывёлы ў месцах свайго арэала[7].
Вырошчваецца ў Батанічным садзе Акадэміі навук Узбекістана[7].